Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Ea possunt paria non esse. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;

Sed fortuna fortis; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Erit enim mecum, si tecum erit.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Bork: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Nihilo magis.: Nos commodius agimus.
Bork: Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
In schola desinis.: Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Quonam modo?: Quid ergo hoc loco intellegit honestum?
Primum divisit ineleganter;: Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?

Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret
inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid
sequi, quid fugere debeant?