At iam decimum annum in spelunca iacet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Duo Reges: constructio interrete. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quorum altera prosunt, nocent altera.

Sed ego in hoc resisto;

Itaque prima illa commendatio, quae a natura nostri facta
est nobis, incerta et obscura est, primusque appetitus ille
animi tantum agit, ut salvi atque integri esse possimus.

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint
voluptates, eas obscurari saepe et obrui.

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Non igitur bene.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].

Sedulo, inquam, faciam.: Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
Nulla erit controversia.: Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Bork: Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Tuum credibile?: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Quis Aristidem non mortuum diligit? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. At hoc in eo M. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quae cum dixisset, finem ille. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Bork Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Non est igitur summum malum dolor. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Sed quot homines, tot sententiae; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.